Bir zamanlar dağların arasına kurulmuş küçük bir köyde yaşayan bir kadın varmış. Nazik kalbi ve doğa sevgisi ile tanınırdı. Bir gün zihnini boşaltmak ve ağaçların ve kır çiçeklerinin güzelliğinin tadını çıkarmak için ormanda yürüyüş yapmaya karar verdi. Yürürken, bir kol gibi uzanan ve onu tırmanmaya davet eden büyük bir dalı olan görkemli bir ağaç gördüğü bir açıklığa rastladı. Tereddüt etmeden ağaca tırmandı ve kendini yerden yüksek bir dalda otururken buldu. Ormanın gür yeşillikleri ve yukarıdaki mavi gökyüzü ile çevriliydi.
Orada otururken, yanındaki dalda duran güzel bir şapka fark etti. Geniş kenarlı ve tabanın etrafına bir kurdele bağlanmış gök mavisi bir şapkaydı. Onu aldı ve denedi, içini bir merak ve özgürlük duygusu kapladı. Ağaçtaki tüneğinden, gökyüzünün bir parçası olduğunu ve hiçbir şeyin onu alaşağı edemeyeceğini hissetti.
Kadın şapkayı kendisinin yapmaya karar verdi ve gittiği her yerde şapkayı taktı. Sık sık ağaçta oturur, gökyüzüne bakar, etrafındaki dünyayla bağlantılı hissederdi. Köylüler ona "gök şapkalı kadın" demeye başladılar ve sık sık tavsiye ve rahatlık için ona gelirlerdi. Topluluğun sevilen bir üyesi oldu ve doğaya ve gökyüzüne olan sevgisi, birçok kişinin çevrelerindeki dünyanın güzelliğini takdir etmesine ilham verdi.
