Bir zamanlar, tropik sahillerin ve yemyeşil mangrov bataklıklarının olduğu bir ülkede, bir flamingo sürüsü yaşarmış. Tek ayak üzerinde uzun ve gururlu duruyorlardı, canlı pembe tüyleri güneş ışığını yakalıyordu. Flamingoların en büyüğü ve en çarpıcısı, gün batımı kadar pembe tüyleri olan, sürünün lideriydi.
Bir gün bir grup oymacı atölyelerini kurmak için bataklığa geldi. Usta zanaatkarlardı ve yerel pazarda satmak için bir dizi ahşap duvar süsü yapmaya gelmişlerdi. Çalışırken, yakınlarda yürüyen çarpıcı flamingoları fark etmekten kendilerini alamadılar.
Kuşların güzelliğinden ilham alan oymacılar, flamingoları onurlandırmak için özel bir sanat eseri yaratmaya karar verdiler. Yorulmadan çalıştılar, ahşabı bir flamingo boynunun ve vücudunun zarif kıvrımlarına benzeyene kadar dikkatlice şekillendirip zımparaladılar.
Günler geçtikçe flamingo sürüsü, ağaç oymacıları yaratımları üzerinde çalışırken merakla izledi. Sürünün lideri olan en iri flamingo, zanaatkarların çabalarından özellikle etkilenmişti.
Sonunda oymacıların işi bitti. Bitmiş parçayı güzelliği karşısında hayrete düşen flamingolara sundular. Sürünün lideri olan en iri flamingo, sanat eserinden o kadar etkilendi ki, ağaç oymacılarından bir tane daha yapmalarını istedi ama bu sefer kendisinin bir kopyası olmasını istedi.
Oymacılar memnuniyetle karşıladılar ve çok geçmeden flamingo liderinin bir kopyasını yaratmak için çalışmaya koyuldular. Çalışırken, flamingo lideri sık sık onları ziyaret eder, kendi resmini tahtaya işlerken onları izlerdi.
